လူထုႏွင့္ ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္ရမည္

တိုင္းျပည္လူထုႏွင့္ ပူးေပါင္း လုပ္ကိုင္ရမည္

၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ၊ဇြန္လဆန္း ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ

မီးသတ္ အစည္းအရံုးၾကီး မိန္႔ၾကားခ်က္

ကြ်န္ေတာ္ မႏွစ္ကဘဲ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ မီးသတ္ အစည္းအရံုးၾကီး၏ ညီလာခံသဘင္ ကို ဖိတ္ၾကားသျဖင့္ လာေရာက္စကားေျပာၾကားခဲ့ပါျပီ။ ဒီႏွစ္လဲ လာေရာက္စကားေျပာပါ ဆိိုလို႔ လာေရာက္ ေျပာရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ယခု စကားလာေျပာတဲ့အခါမွာ မီးသတ္ အစည္းအရံုးၾကီးက အစိုးရထံမွာ ေတာင္းဆိုထားတာေတြ ေတြ႔ရွိတယ္။ အဲဒါကို အစိုးရက မလိုက္ေလ်ာေသးဘူးလို႔ ေတြ႕တယ္။ အဲဒီ ကိစၥကို ဆိုင္ရာတာ၀န္ခံ ၀န္ၾကီးႏွင့္ သြားေျပာ ဖို႔လိုတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လဲ ေနရာတကာ ၀င္မစြက္ေတာ့ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လဲ မတက္ႏိုင္ ေတာ့ဘူး။

လူထုႏွင့္ လုပ္မွ ရမယ္

ယခုေခတ္မွာ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုုပ္လုပ္၊ တိုင္းျပည္ ကာကြယ္ေရး လုပ္လုပ္ ၊ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ သူ႔ဆိုင္ရာအဖြဲ႔ သူ႔ဆိုင္ရာ လူထုေလာက္ႏွင့္ လုပ္လို႔မျပီးႏိုင္ဘူး။ အဓိပၸါယ္က မီးသတ္ကိစၥကို မီးသတ္ အဖြဲ႔ထဲရွိတဲ့ လူေတြႏွင့္ လံုေလာက္ေခတ္ မဟုတ္ ဘူး။ တိုင္းျပည္ကာကြယ္ေရးမွာ စစ္တပ္က လူေတြႏွင့္ လံုေလာက္ေအာင္ ကာကြယ္ႏိုင္ တဲ့ေခတ္ မဟုတ္ဘူး။ တိုင္းျပည္ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမွာလဲ အစိုးရဖက္က လူေတြႏွင့္ မလံုေလာက္ဘူး။ ယခုေခတ္မယ္ ဘယ္ဟာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ကာကြယ္ေရး လုပ္ငန္း စဥ္မွာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္၊လုပ္တဲ့ အခါမယ္ တိုင္းျပည္ လူထုႏွင့္ ယွဥ္၍ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ပါ၀င္ကူညီဖို႔ သေဘာတရား တေန႔တျခား ပိုမိုထင္ ရွားလာတယ္။


တိုင္းျပည္ကာကြယ္ေရး

တို္င္းျပည္ ကာကြယ္ေရးကိစၥ စီစဥ္ရလွ်င္ အၾကမ္းအားျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္မွာ ဒီလို ကာကြယ္ေရးလုပ္ငန္း ေပၚေပါက္လာလွ်င္၊အစိုးရက ေန၍ ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ ထားတဲ့ စစ္တပ္ေတြနဲ႔ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ လံုလံုေလာက္ေလာက္ မကာကြယ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ယူဆတယ္။ ထိထိေရာက္ေရာက္ ကာကြယ္ႏိုင္သေလာက္ ကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔၊အျခားႏိုင္ငံ ေတြႏွင့္ မဟာမိတ္ဖြဲ႔ျပီး ေပါင္းတို္က္မွ ျဖစ္မယ္။ ၎အျပင္ အေရးၾကံဳယင္ သက္လံုေကာင္း မွ ျဖစ္မဲ့အတြက္ ကိုယ့္အားကိုယ္ ယံုၾကည္ဖို႔လဲ လိုတယ္။

လူ ၁၇ သန္းႏွင့္ ဗမာျပည္

ဗမာျပည္မွာ လူဦးေရ ၁၇ သန္းရွိတဲ့အနက္မွ ၁၇ သန္း စလံုးမွ လူၾကီးကစ ကေလးအထိ လုပ္ကိုင္တက္ဖို႔လိုတယ္။ အခ်ိန္ အရြယ္အလိုက္ ၀င္လုပ္တက္ဖို႔ စီစဥ္ထားရမယ္။ အဲဒီအတုိင္းဘဲ မီးသတ္ဟာလဲ အဲဒီလို ၀င္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ စဥ္းစားဖို႔လိုတယ္။ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးမွာ သဘာ၀အေလွ်ာက္ ျဖစ္ေစ ၊ဂရုမစိုက္လို႔ျဖစ္ေစ၊ရႈိ႕လို႔ျဖစ္ေစ၊ မီးေဘး ကိစၥမ်ား ေပၚေပါက္ႏိုင္တယ္။ သို႔ေသာ္ စစ္ျဖစ္လာတဲ့ အခါမွာ မီးသတ္ကိစၥမွာ အင္မတန္ အေရးၾကီးလာတယ္။ ဒီမီးသတ္အဖြဲ႔မွာရွိတဲ့ လူႏွင့္ မလံုေလာက္ႏိုင္ဘူး။ ယခုေခတ္မွာ ျမန္ျမန္လုပ္ႏုိင္ဖို႔ အေရးၾကီးတယ္။ အခ်ိန္ကလဲ အေရးၾက္ီးတယ္။ ေရွးအခါ ဗမာျပည္မွာ မီးေလာင္စာေတြ မရွိဘူး။ ျမိဳ႕ရြာလဲ အိမ္ေျခ နည္းတယ္။ တဦးႏွင့္ တဦးမွာလဲ ကူညီ ၀ိုင္း၀န္းမႈရွိတယ္။ တအိမ္ မီေလာင္လွ်င္ တရြာလံုးက မိမိ၏ တာ၀န္ကို သိရွိတယ္္။

ေလာင္စာေတြ ေပါတယ္

ယခုေခတ္မွာ ေလာင္စာျဖစ္တဲ့ ဓါတ္ဆီေရနံေတြေပါတယ္။ ျမိဳ႕ရြာအိမ္ေတြ ျပည့္က်ပ္ လာတယ္။ လူေတြ ပိုမိုမ်ားျပားလာတယ္။ သို႔ေသာ္ အိမ္နားနီးခ်င္းပင္ အသိမိတ္ေဆြ မမွတ္သူေတြ အေျမာက္အမ်ား ရွိလာၾကတယ္။ ဗမာျပည္မွာ ေရွ႕ေရွာက္ျပီး ဒီအတိုင္း ျဖစ္သြားမ်ာဘဲ အဲဒီေတာ့ တဦးႏွင့္တဦး ၀ိုင္း၀န္းကူညီမႈ မရွိဘူး။ မီးေလာင္လွ်င္ မီးသတ္သမားမ်ားဟာ လ်င္ျမန္စြာ ေရာက္ႏိုင္ဖို႔ အေရးၾကီးတယ္။ ေလာင္စာမ်ားလာလို႔ မီးသတ္ အစည္းအရံုးေတြ မ်ားမ်ားလိုလာမယ္။ ေရွးက ဗမာ့စံနစ္ကို ျပန္လည္ရရွိဖို႔ ၾကိဳးစားရမယ္။ ႏိႈးေဆာ္ရမယ္။ ယခုေခတ္ဟာ အခ်ိန္နဲ႔ လိုက္၍ လုပ္ရမယ္ စစ္တိုက္တဲ့ အတြင္းမွာလဲ သူ႔အခ်ိန္ႏွင့္သူ ျဖစ္လာတာႏွင့္ ျမန္ျမန္ထက္ထက္ လုပ္ဖို႔ အေရးၾကီးတယ္။

မီးသတ္ပညာ သင္ပါ

မီးသတ္လုပ္ငန္းဟာ ျမန္ျမန္ ထက္ထက္ႏွင့္ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ လုပ္ရတဲ့ လုပ္ငန္း ျဖစ္သျဖင့္ သူရဲေကာင္းမ်ား၏ လုပ္ငန္းတရပ္လို႔ ယူဆတယ္။ သူမ်ားေကာင္းက်ိဳး အတြက္ သူညီေဆာင္ရြက္တဲ့ ေစတနာ့၀န္ထမ္း လုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္ ဒီသူရဲေကာင္း စိတ္ေတြ ေမြးျပီး ကူညီ၀ိုင္း၀န္းဖို႔ လုပ္ရမယ္။ မီးသတ္သမားမ်ားကို မီးမေလာင္ခင္က ကိရိယာ တန္ဆာ ပလာ အျပည့္အစံုရွိဖို႔ႏွင့္ မီးေလာင္လွ်င္ အျမန္ဆံုး သြားေရာက္ျငိမ္းသတ္ႏိုင္ဖို႔ ပညာေတြ သင္ၾကားထားရမယ္။ ။

Posted in: ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိန္႔ခြန္းမ်ား