Monday, September 14, 2009
0000
ေရွးအခါက ဂရိလူမ်ိဳးတို႔သည္ (Direct Democracy) တိုက္ရိုက္ ဒီမိုကေရစီေခၚ တိုင္းသူျပည္သားတိုင္း ႏိုင္ငံေရးကိစၥရပ္မ်ားကို ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ေသာနည္းလမ္းကို အသံုးျပဳ၍တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကသည္။ ယင္းသို႔ ႏိုင္ငံေရးကိစၥမ်ားကို တိုင္းသူျပည္သားတိုင္း ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ပါ၀င္ႏိုင္ျခင္းကို စမ္းစစ္ၾကည့္က ေအာက္ပါအတိုင္း အေၾကာင္းသံုးရပ္ကို ေတြ႔ရေပမည္။
၁။ ဂရိႏိုင္ငံမ်ားသည္ ျမိဳ ႔ႏိုင္ငံမ်ားသာျဖစ္ၾကသျဖင့္ ယခုေခတ္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္စာလွ်င္ အလြန္ေသးငယ္ေနျခင္း
၂။ မည္သည့္ဂရိႏိုင္ငံတြင္မွ ႏိုင္ငံသားဦးေရ ခုႏွစ္ေထာင္ (၇၀၀၀) ထက္မမ်ားျခင္း။
၃။ ဂရိႏိုင္ငံသားတို႔သည္ စား၀တ္ေနေရးကိစၥမ်ားကို ေငြ၀ယ္ကြ်န္မ်ားလက္သို႔ လြဲအပ္ထားျခင္းစေသာ အေၾကာင္း (၃) ရပ္ပင္ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံငယ္ျပီး လူဦးေရနည္းေသာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးကိစၥမ်ားကို ကြင္းျပင္ၾကီးတစ္ခုအတြင္း ႏိုင္ငံသားအားလံုး စုရံုးစည္းေ၀း ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ၾကသည္။ စား၊ ၀တ္၊ ေနေရး ကိစၥမ်ားအတြက္ မပူမပင္ရေသာေၾကာင့္ ဂရိတို႔ို တိုင္းေရးျပည္ေရးကိစၥရပ္မ်ားကို စိတ္ပါ၀င္စားႏိုင္ၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ ဥပေဒလုပ္ငန္းမ်ားကို ပါ၀င္ေဆာင္ရြကၾကသည္။
ေခတ္သစ္ႏိုင္ငံမ်ားမွာမူ ဂရိႏွင့္မတူေပ။ တုိ္င္းျပည္က်ယ္၀န္းျခင္း လူဦးေရမ်ားျပားျခင္းတို႔ေၾကာင့္ တိုင္းေရးျပည္ေရးကိစၥရပ္မ်ားကို တစ္ေနရာထဲတြင္ ႏိုင္ငံသားအားလံုးစု၍ စည္းေ၀းဆံုးျဖတ္ရန္မွာ လံုး၀မျဖစ္ႏုိင္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ္စားလွယ္စနစ္ကို အသံုးျပဳရျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းသို႔ ကိုယ္စားလွယ္စနစ္ကို အသံုးျပဳရေသာေၾကာင့္ ေခတ္သစ္ႏိုင္ငံမ်ား၏ ဒီမိုကေရစီသည္ ဂရိတို႔၏တိုက္ရိုက္ ဒီမိုကေရစီနည္းမ်ိဳးမဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံသားတုိ႔က ေရြးခ်ယ္ေသာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကသာ တိုင္းေရးျပည္ေရးကိစၥမ်ားကို ေဆာင္ရြက္သျဖင့္ ေခတ္သစ္ႏိုင္ငံတို႔၏ ဒီမိုကေရစီသည္ သြယ္၀ိုက္ဒီမိုကေရစီ(Indirect Democracy)သာ ျဖစ္သည္။
ျပည္သူ႔ဆႏၵႏွင့္ လိုက္ေလ်ာကိုက္ညီေသာ ဥပေဒျပဳဌာနဖြဲ႔စည္းရန္ မည္သူကမည္သူ႔ကို မည္ကဲ့သို႔ေရြးေကာက္ တင္ေျမာက္မည္နည္း။ ဘိန္းစားမ်ားက ဘုရားတကာမ်ားကို လွ်ိဳ ႔၀ွက္မဲစနစ္ျဖင့္ ေရြးေကာက္တင္ေျမာက္ ၾကမည္ေလာ။ ပညာတတ္မ်ားက ပညာတတ္မ်ားကို ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ၾကမည္ဆိုလွ်င္ ဘီေအအိုင္ေအ ေအာင္သူမ်ားကုိ ပညာတတ္ဟုသတ္မွတ္မည္ေလာ သို႔မဟုတ္ ဘြဲ႔ဒီဂရီမ်ားမရွိေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ စာေရးဆရာ ကုန္သည္ ပြဲစားမ်ားကို သတ္မွတ္ၾကမည္ေလာ။ ယင္းသို႔ေသာ ျပႆနာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ ရွိေပမည္။
ယင္းျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းၾကရာတြင္လည္း တစ္တိုင္းျပည္ႏွင့္ တစ္တိုင္းျပည္ တစ္ႏိုင္ငံႏွင့္ တစ္ႏိုင္ငံ ကြဲျပားျခားနားေနမည္ကို ေတြ႔ရွိရေပမည္။ ဥပမာ မဲဆႏၵရွင္မ်ား၏ အရည္အခ်င္းသတ္မွတ္ပံု ကြဲျပားျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္ဖြဲ႔စည္းပံု ျခားနားျခင္း စေသာအခ်က္မ်ားကို ေတြ႔ရွိရေပမည္။ မည္ကဲ့သို႔ပင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ကဲြျပားျခားနားေနေသာ္လည္း "ၾကြက္ေသသည္သာပဓာန" (The End Justified The Means) ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဥပေဒျပဳအဖြဲ႔မွ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားသည္ ျပည္သူအမ်ားစု၏အလုိဆႏၵႏွင့္ ကိုက္ညီလ်က္ ျပည္သူအမ်ားစုကို အက်ိဳးျပဳလွ်င္ မည္သည့္နည္းကိုသာ အသံုးျပဳျပဳမွန္သည္သာ ျဖစ္၏။
ဒီမိုကေရစီဆိုသည္မွာ လူအမ်ားစု၏ ဆႏၵအတိုင္း လူအမ်ားစုကို အက်ိဳးျပဳေစျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က အုပ္ခ်ဳပ္သည္ျဖစ္ေစ လူတစ္စုက အုပ္ခ်ဳပ္သည္ ျဖစ္ေစ လူအမ်ားတို႔၏ ဆႏၵႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ လူအမ်ားစုကိုအက်ိဳးျပဳလွ်င္ ဒီမိုကေရစီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးပင္ ျဖစ္သည္။
၁။ ဂရိႏိုင္ငံမ်ားသည္ ျမိဳ ႔ႏိုင္ငံမ်ားသာျဖစ္ၾကသျဖင့္ ယခုေခတ္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္စာလွ်င္ အလြန္ေသးငယ္ေနျခင္း
၂။ မည္သည့္ဂရိႏိုင္ငံတြင္မွ ႏိုင္ငံသားဦးေရ ခုႏွစ္ေထာင္ (၇၀၀၀) ထက္မမ်ားျခင္း။
၃။ ဂရိႏိုင္ငံသားတို႔သည္ စား၀တ္ေနေရးကိစၥမ်ားကို ေငြ၀ယ္ကြ်န္မ်ားလက္သို႔ လြဲအပ္ထားျခင္းစေသာ အေၾကာင္း (၃) ရပ္ပင္ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံငယ္ျပီး လူဦးေရနည္းေသာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးကိစၥမ်ားကို ကြင္းျပင္ၾကီးတစ္ခုအတြင္း ႏိုင္ငံသားအားလံုး စုရံုးစည္းေ၀း ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ၾကသည္။ စား၊ ၀တ္၊ ေနေရး ကိစၥမ်ားအတြက္ မပူမပင္ရေသာေၾကာင့္ ဂရိတို႔ို တိုင္းေရးျပည္ေရးကိစၥရပ္မ်ားကို စိတ္ပါ၀င္စားႏိုင္ၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ ဥပေဒလုပ္ငန္းမ်ားကို ပါ၀င္ေဆာင္ရြကၾကသည္။
ေခတ္သစ္ႏိုင္ငံမ်ားမွာမူ ဂရိႏွင့္မတူေပ။ တုိ္င္းျပည္က်ယ္၀န္းျခင္း လူဦးေရမ်ားျပားျခင္းတို႔ေၾကာင့္ တိုင္းေရးျပည္ေရးကိစၥရပ္မ်ားကို တစ္ေနရာထဲတြင္ ႏိုင္ငံသားအားလံုးစု၍ စည္းေ၀းဆံုးျဖတ္ရန္မွာ လံုး၀မျဖစ္ႏုိင္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ္စားလွယ္စနစ္ကို အသံုးျပဳရျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းသို႔ ကိုယ္စားလွယ္စနစ္ကို အသံုးျပဳရေသာေၾကာင့္ ေခတ္သစ္ႏိုင္ငံမ်ား၏ ဒီမိုကေရစီသည္ ဂရိတို႔၏တိုက္ရိုက္ ဒီမိုကေရစီနည္းမ်ိဳးမဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံသားတုိ႔က ေရြးခ်ယ္ေသာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကသာ တိုင္းေရးျပည္ေရးကိစၥမ်ားကို ေဆာင္ရြက္သျဖင့္ ေခတ္သစ္ႏိုင္ငံတို႔၏ ဒီမိုကေရစီသည္ သြယ္၀ိုက္ဒီမိုကေရစီ(Indirect Democracy)သာ ျဖစ္သည္။
ျပည္သူ႔ဆႏၵႏွင့္ လိုက္ေလ်ာကိုက္ညီေသာ ဥပေဒျပဳဌာနဖြဲ႔စည္းရန္ မည္သူကမည္သူ႔ကို မည္ကဲ့သို႔ေရြးေကာက္ တင္ေျမာက္မည္နည္း။ ဘိန္းစားမ်ားက ဘုရားတကာမ်ားကို လွ်ိဳ ႔၀ွက္မဲစနစ္ျဖင့္ ေရြးေကာက္တင္ေျမာက္ ၾကမည္ေလာ။ ပညာတတ္မ်ားက ပညာတတ္မ်ားကို ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ၾကမည္ဆိုလွ်င္ ဘီေအအိုင္ေအ ေအာင္သူမ်ားကုိ ပညာတတ္ဟုသတ္မွတ္မည္ေလာ သို႔မဟုတ္ ဘြဲ႔ဒီဂရီမ်ားမရွိေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ စာေရးဆရာ ကုန္သည္ ပြဲစားမ်ားကို သတ္မွတ္ၾကမည္ေလာ။ ယင္းသို႔ေသာ ျပႆနာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ ရွိေပမည္။
ယင္းျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းၾကရာတြင္လည္း တစ္တိုင္းျပည္ႏွင့္ တစ္တိုင္းျပည္ တစ္ႏိုင္ငံႏွင့္ တစ္ႏိုင္ငံ ကြဲျပားျခားနားေနမည္ကို ေတြ႔ရွိရေပမည္။ ဥပမာ မဲဆႏၵရွင္မ်ား၏ အရည္အခ်င္းသတ္မွတ္ပံု ကြဲျပားျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္ဖြဲ႔စည္းပံု ျခားနားျခင္း စေသာအခ်က္မ်ားကို ေတြ႔ရွိရေပမည္။ မည္ကဲ့သို႔ပင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ကဲြျပားျခားနားေနေသာ္လည္း "ၾကြက္ေသသည္သာပဓာန" (The End Justified The Means) ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဥပေဒျပဳအဖြဲ႔မွ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားသည္ ျပည္သူအမ်ားစု၏အလုိဆႏၵႏွင့္ ကိုက္ညီလ်က္ ျပည္သူအမ်ားစုကို အက်ိဳးျပဳလွ်င္ မည္သည့္နည္းကိုသာ အသံုးျပဳျပဳမွန္သည္သာ ျဖစ္၏။
ဒီမိုကေရစီဆိုသည္မွာ လူအမ်ားစု၏ ဆႏၵအတိုင္း လူအမ်ားစုကို အက်ိဳးျပဳေစျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က အုပ္ခ်ဳပ္သည္ျဖစ္ေစ လူတစ္စုက အုပ္ခ်ဳပ္သည္ ျဖစ္ေစ လူအမ်ားတို႔၏ ဆႏၵႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ လူအမ်ားစုကိုအက်ိဳးျပဳလွ်င္ ဒီမိုကေရစီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးပင္ ျဖစ္သည္။
Posted in: ႏိုင္ငံေရးသိပၸံ
0 comments:
Post a Comment
comment ေလးဖတ္ပါရေစ။
စိတ္ရွည္ သည္းခံေပးပါ။