Saturday, July 25, 2009
0000
အခန္း (၁၈)
ႏိုင္ငံေရး အေတြးအခၚႏွင့္ သေဘာသဘာ၀မ်ား (၁၅)
ႏိုင္ငံေရး အေတြးအခၚႏွင့္ သေဘာသဘာ၀မ်ား (၁၅)
ျမန္မာ့သမိုင္း၏ စံ
ႏိုင္ငံျဖစ္ေစ ... ၊ လူမ်ိဳးျဖစ္ေစ ... ထူေထာင္ရာ၌ စည္းလံုးမႈသည္ မ်ားစြာအေရးႀကီးပါ၏ ... ။ က်မ္းဂန္မ်ား၌ စည္းလံုးမႈပံုစံ ႏွစ္မ်ိဳးရွိေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါသည္ ... ။
၁။ သမ၀ါယ သမၺႏၶ ဟုေခၚေသာ အားလံုးတသားတည္း က်ေသာ စည္းလံုးညီၫႊတ္မႈ၊ တေသြး၊ တသံ၊ တမိန္႕တည္းအေပၚ၌ တူညီေသာ စည္းလံုးညီၫႊတ္မႈ။
၂။ သံေယာဂ သမၺႏၶ ဟုေခၚေသာ အားလံုးေသာသူတို႕သည္ သူတလူ ... ၊ ငါတမင္း ... ၊ ႏိုင္ငံသားတို႕သည္ ထင္းအစည္း ေျပသကဲ့သို႕ အကြဲအကာႏွင့္ တူေသာ စည္းလံုးမႈ ဟူ၍ျဖစ္ပါ၏ ... ။
တသားတည္းျဖစ္ေသာ စည္းလံုးညီၫႊတ္မႈ (သမ၀ါယ သမၺႏၶ) ျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ရာတြင္ အေရးႀကီးေသာ အေျခခံအခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ ရွိ၏ ... ။
၁။ “အျမင္ခ်င္း” တူမႈ
၂။ “ အက်င့္ခ်င္း” တူမႈ တို႕ျဖစ္၏ ... ။
ေလာကအတြက္အသံုးခ်ရန္
ေလာကဓမၼတာ သေဘာအရ “လူ” ဟူသည္ မိမိဘ၀ကို တိုးတတ္သည္ထက္ တိုးတတ္ေအာင္ လွသထက္လွေအာင္ ရွိသထက္ပိုရွိေအာင္ အားထုတ္လံု ့လ ျပဳသည္ခ်ည္းျဖစ္၏ ... ။ သို႕ရာတြင္ တိုးတတ္လာေသာ ဘ၀အေျခအေနတို႕ကို အသံုးခ်ရာ၌မူ မိမိအတြက္ အသံုးခ်ျခင္းႏွင့္ ေလာကအတြက္ အသံုးခ်ျခင္း ဟူ၍ႏွစ္မ်ိဳးကြဲျပားပါ၏ ... ။
ဘ၀ကိုေလာကအတြက္ အသံုးခ်ရာ၌ ၄င္းပုဂၢိဳလ္မ်ားတို႕တြင္ ျပတ္သားေသာက်င့္စဥ္သည္ ရွိၿပီးျဖစ္၏။ ထိုက်င့္စဥ္မွာလည္း ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားခဲ့ေသာ အဆံုးအမ တရားေတာ္မ်ားမွ ရေလ၏။
ထို႕ေၾကာင့္ ေရွးေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတို႕၏ အမ်ိဳးသားစရိုက္လကၡဏာ ... ၊ အမ်ိဳးသား ဉာဥ္ကား ရဲရင့္ျခင္းႏွင့္ ရက္ေရာ ျခင္းလကၡဏာတို႕ ျဖစ္၏ ... ။ ထိုစရိုက္ လကၡဏာ ဉာဥ္တို႕ျဖင့္ ေရွးေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတို႕သည္ မိမိတို႕ႏိုင္ငံ မိမိတို႕ဂုဏ္ကို ထိန္းသိမ္း ျမွင့္တင္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါ၏ ... ။
ထို ့ေၾကာင့္ ထိုေခတ္ျမန္မာႏိုင္ငံသားတို႕သည္..
“ စားလို၍ အလုပ္လုပ္ျခင္း မဟုတ္” ဘဲ “ အလုပ္ လုပ္လို၍ စားျခင္းသာ ျဖစ္သည္” က်မ္းဂန္က ဆိုပါ၏ ... ။
ေလာက၌ အတၱဟိတ ဟုေခၚေသာ မိမိကိုယ္က်ိဳး တခုတည္း အတြက္သာ ဆိုလွ်င္ အစြန္းတဘက္သို႕ ေရာက္ပါ၏ ... ။
ျမန္မာ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း၌ မဇၥ်ိမပ႗ိပဒါလမ္းစဥ္ဟု ေျပာဆိုသံုးႏံႈးၾကပါ၏ ... ။ ၎တို႕ ေျပာဆိုေနေသာ အဓိပၸါယ္မွာလည္း “ အူမေတာင့္မွ သိလေစာင့္မည့္” ဆိုသည့္ သေဘာမ်ိဳးျဖစ္ေသာ အတၱႏွင့္ပရ မွ်တရမည္ဟု ဆိုပါ၏ ... ။ ဆိုလိုသည့္အဓိပၸါယ္မွာ ေလာကအေရး ေဆာင္ရာတြင္ ကိုယ္ (၅၀ %) သူ ( ၅၀ %) ဟူသည့္ သေဘာတရားမ်ိဳးျဖစ္၏ ... ။ သို႕ဆိုလွ်င္ မိမိအား ေလာကအတြက္ အသံုးခ်ခဲ့ၾကရာ၌ အဘယ္မွာ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႕ျခင္း ဟူေသာ သေဘာတရားရွိနည္း ... ။
ေအာက္ပါပံုမ်ားျဖင့္ စဥ္းစားၾကည့္ပါစို႕…..
မဇၥ်ိမပ႗ိပဒါလမ္းစဥ္ဆိုသည္မွာ……
အထက္စာပိုဒ္၌ ေဖၚျပခဲ့ဘူးသလို ေလာက၌ မိမိ၌ “အား” ရွိလွ်င္ ရွိသလို မိမိတို႕ ႏိုင္ငံ လူမ်ိဳး လူ႕အဖြဲ႕အစည္း အတြက္ အသံုးခ်ႏိုင္ပါသည္ ... ။ မိမိ ႏိုင္ငံ လူမ်ိဳးလူ႕အဖြဲ႕အစည္း၌ “ အား” ရွိမွလည္း ကမာၻ႔အက်ိဳး ေလာက အက်ိဳး ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေပမည္ ... ။
အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္လာလွ်င္ မိမိ၌ တခုခုရွိမွ သူအား တခုခုေပးႏိုင္မည္ ... ၊ မိမိ၌ တခုခုတစံုတရာ မရွိခဲ့ေသာ္ ထို အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္အား (က န္ေတာ့ဆြမ္းပါဘုရား ဟု ဆိုသည္မွလြဲ၍) တစံုတရာ တခုခု ေပးႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ ... ။
ထို႕ေၾကာင့္ အရင္ဦးစြာ မိမိ၌ တစံုတရာ တခုခုရွိေအာင္ ပထမ ေဆာင္ရြက္ရပါ၏ ... ။ ထို ့ေနာက္ မိမိ၌ တစံုတရာ တခုခု ရွိလာေသာအခါ ၎တို႕ကို ေလာကအတြက္ ျပန္လည္အသံုးခ် ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္၏ ... ။ ထိုသေဘာတရားသည္ ပရဟိတျဖစ္၏ ... ။
ဤသေဘာတရားအရ အရင္ဆံုး မိမိကိုယ္ကို မိမိ အားရွိေအာင္ အရင္ တည္ေဆာက္ရန္ လိုေပ၏ ... ။ သို႕ေသာ္ အားရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ၎အားေတြျဖင့္ မိမိဘ၀ကို ေလာကအတြက္ ျပန္လည္ အသံုးခ်ျခင္း လုပ္ငန္းကို မဇၥ်ိမပ႗ိပဒါ လမ္းစဥ္ဟု ေခၚပါ၏ ... ။
မဇၥ်ိမပ႗ိပဒါ လမ္းစဥ္ သေဘာတရားအေပၚ ျပန္လည္သံုးသပ္ၾကည္ၾကပါစို႕…..
ေလာက၌ အတၱဟိတ ကိုယ္က်ိဳး စီးပြါးခ်ည္းသက္သက္ လုပ္သူဟူသမွ်သည္ မိမိအတြက္ခ်ည္း တကိုယ္ေကာင္ းစိတ္ထားျဖင့္ လုပ္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး မိမိကိုယ္က်ိဳး စီပြါးကိုမွ်ပင္ ထူေထာင္၍ မရေပ ... ။ ထူေထာင္ရသည ္ဆိုပါလွ်င္လည္း အထင္အားျဖင့္ ထူေထာင္ ေနျခင္းသာျဖစ္ပါ၏ ... ။
“ အမွန္” အားျဖင့္ ႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳး လူ ့အဖြဲ႕အစည္းအက်ိဳး ေလာကအက်ိဳးကို ျပဳႏိုင္သထက္ ျပဳႏိုင္မွသာ (သို႕) မိမိဘ၀ကို ကိုးကြယ္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ မိမိဘ၀အား ေလာကအတြက္ ေပးဆပ္ႏိုင္မွသာလွ်င္ မိမိအက်ိဳးစီးပြါးကို ထူေထာင္ႏိုင္၏ ... ။ ဤအျမင္ႏွင့္ ဤအက်င့္သည္ ဗုဒၶအဆံုးအမမွ လာေသာ၊ ဘုရားေလာင္းဘ၀ ျဖစ္စဥ္မွလာေသာ အျမင္ႏွင့္က်င့္စဥ္သာျဖစ္ပါ၏ ... ။
ဤအျမင္ႏွင့္ ဤအက်င့္အား ျမန္မာႏိုင္ငံသားတို႕၏ သႏၱာန္၌ အျမစ္တြယ္ေစရန္ ဗုဒၶအဆံုးအမ စာေပမ်ား၌လည္းေကာင္း ... ၊ ပုဂံေခတ္ ရွင္အရဟံ ... ၊ အေနာ္ရထာ မင္းတရားတို႕သည္ လည္းေကာင္း ... ၊ ဘုရင့္ေနာင္၊ အေလာင္းဘုရား တို႕သည္ လည္းေကာင္း၊ အမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ လည္းေကာင္း ... ၊ သမၼတႀကီး ေဂ်ာ့၀ါရွင္တန္၊ သမၼတႀကီး အီဗရာဟန္လင္ကြန္း တို႕သည္ လည္းေကာင္း...၊ အိႏၵိယ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး မဟတၱမဂႏၶီ ... ၊ ႏိုဘယ္လ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တို႕သည္လည္း ေကာင္း ... ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အသက္စြန္႕ခဲ့ၾကသူ ...၊ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႕ အသက္ရွင္ က်န္ရစ္သူမ်ားသည္ လည္းေကာင္း ... ၊ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ျပည္သူလူထုအတြက္ ေလာကအတြက္ မိမိတို႕ဘ၀မ်ားကို ေပးဆပ္ခဲ့ၾကေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားသည္ လည္းေကာင္း ေတြ႕ရမည္ ျဖစ္ပါ၏ ... ။ မိမိက ၾကည့္တတ္ရန္သာ လိုေပ၏။
အထက္၌ ေဖၚျပခဲ့ေသာ သေဘာတရားမ်ားသည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အယူအဆ၏ အေျခခံရမည့္ သေဘာတရားမ်ား အျဖစ္လည္းေကာင္း ... ၊ လူငယ္ လူရြယ္မ်ားအတြက္ လမ္းၫႊန္အျဖစ္ လည္းေကာင္း ... ၊ ဗုဒၶတရားေတာ္လာ အဆံုးအမမ်ားအျဖစ္ လည္းေကာင္း ... ၊ ဘ၀ႏွင့္ ဆိုင္ေသာ အသိတရား၊ သတိတရား၊ ျမင့္ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႕၏ စံတန္ဖိုးမ်ားအျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ အတုယူဖြယ္၊ မွတ္သားဖြယ္၊ လက္ေတြ႕ လိုက္နာ က်င့္သံုးအပ္ေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ားအျဖစ္ ေလ့လာ ေရးသားအပ္ျခင္းျဖစ္ပါ၏ ... ။
(က်မ္းကိုး - ဆရာႀကီးဦးေရႊေအာင္ ေရးသားစီရင္ေသာ “ဗုဒၶ” အႏိႈင္းမဲ့ေက်းဇူးရွင္)
Posted in: ႏိုင္ငံေရးသိပၸံ
0 comments:
Post a Comment
comment ေလးဖတ္ပါရေစ။
စိတ္ရွည္ သည္းခံေပးပါ။